Patrik Schumacher zajął miejsce Zahy Hadid w zarządzie ZHA (Zaha Hadid Architects), studia założonego przez znaną angielską architektkę pochodzenia irakijskiego, po jej przedwczesnej śmierci w marcu tego roku. Pomimo tej wielkiej straty, Schumacher z pewnością w głosie mówi, ze widzi wielką przyszłość dla studia, które będzie się rozwijać, szczególnie dzięki młodej grupie architektów o ogromnych pokładach energii i potencjału. ZHA liczy sobie 246 zatrudionych architektów i klasuje się na 45 pozycji na liście najważniejszych studiów architektury na świecie według BD Insurance Bureau. Pośród budynków projektu ZHA można wymienić Muzeum Narodowe Sztuki XXI Wieku (MAXXI) w Rzymie z 2010 roku czy stację morską w Salerno, której inauguracja odbyła się w tym roku.
Gdy chodzi o plany na przyszłość, przed wszystkim musi zostać dokończone 36 projektów, które były w trakcie realizacji już w momencie odejścia Zahy Hadid. Wśród nich terminal lotniska w Pekinie i stadion na mistrzostwa świata w piłce nożnej 2022 w Katarze. Ponadto, od śmierci założycielki, studio zapewniło sobie serię innych zleceń, na przykład ponownie w Katarze, hotel o 38 piętrach, który przyjmie sinusoidlany kształt inspirowany kwiatem pustynnym rosnącym na półwyspie arabskim. Inne otwarte projekty to restrukturacja całej dzielnicy biznesowo finansowej w centrum Pragi czy budynek parku technologicznego budowany w pobliżu Moskwy, który miałby stać się rosyjską Doliną Krzemową.
O ile Zaha Hadid była jednym z najważniejszych przedstawicieli szkoły architektonicznej dekonstruktywizmu, o tyle Schumacher, uczący w Haravard Graduate School of Design, jest twórcą parametrycyzmu, metodologi projektowania, wykorzystującej algorytmy do przetwarzania cyfrowych modeli na formy architektoniczne. Algorytmy pozwalają na wprowadzenie oczekiwanych parametrów, wśród nich na przykład, liczbę osób przebywających czy pojawiających się w danych pomieszczeniach, w sposób, który pozwoli uzyskać maksymalną adaptację budynku do kontekstu. Ta technika, którą można wykorzystać w jakimkolwiek projekcie, okazuje się istotna szczególnie w złożonych przestrzeniach, z dużą zmiennością interakcji osób i otoczenia, i właśnie na takim typie architektury będzie się w przyszłości koncentrować ZHA.
